Χρώματα πολλά για καλό Πάσχα!
Διύλισα τον εαυτό μου μες την τέχνη,
Απέρριψα την ιδέα των πραγμάτων,
Και η ζωή με χρώματα βαμμένη,
Έσπασε το κρύσταλλο του νου.
Δεν ξέρω πάθη στη ζωή μου,
Για μένα υπάρχουν μόνο χρώματα:
Που μέσα μου τα διαθλώ
Και τον ρυθμό τους αντανακλώ.
Κρύσταλλο είναι το μυαλό και πρίσμα η καρδιά μου
Και είμαι ολόκληρος, έτσι, διαφανής
Που της ζωής οι αποχρώσεις, των εννοιών το χρώμα
Απ’ άκρη σ’ άκρη με διαπερνούν.
Ασύλληπτο και μη αντικειμενικό,