Ξεναγήσεις στο MOMus-Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης | Thessaloniki PhotoBiennale 2021

*Λόγω των μέτρων προστασίας κατά του κορονοϊού, οι συμμετοχές θα πραγματοποιούνται μόνο έπειτα από τηλεφωνική κράτηση θέσεων στο 2310 240 002

Ώρα διεξαγωγής: 12:00-14:00

Χώρος: MOMus-Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

*Η συμμετοχή είναι δωρεάν με το εισιτήριο εισόδου του μουσείου
**H είσοδος επισκεπτών επιτρέπεται αποκλειστικά και μόνο με την επίδειξη πιστοποιητικού εμβολιασμού/νόσησης SARS-Cov-2 (έως 3 μήνες από τη διάγνωση) είτε Ευρωπαϊκού Ψηφιακού Πιστοποιητικού COVID-19.
Οι επισκέπτες καλούνται να φέρουν επιπλέον αστυνομική ταυτότητα ή διαβατήριο, καθώς θα πραγματοποιείται έλεγχος ταυτοπροσωπίας κατά την είσοδο. Η χρήση μάσκας είναι υποχρεωτική καθ’ όλη τη διάρκεια παραμονής στον χώρο.
-------------

Η εκθεσιακή πρόταση «Βυρωνικοί Ήρωες» έχει στον πυρήνα της τη φιγούρα του Άγγλου ποιητή και συγγραφέα, του Λόρδου Βύρωνα, στο πρόσωπο του οποίου η Ευρώπη του 19ου αιώνα και η ανελεύθερη Ελλάδα βρήκαν τον απόλυτο Φιλέλληνα. Η φιλολογία, έως και η μυθολογία γύρω από τα πρόσωπό του καταλήγει σε φαντασιακές εικαστικές αποτυπώσεις, με ήρωες και ηρωίδες μιας κοινωνίας, στο πλαίσιο των δικών τους μνημείων και επιτευγμάτων. Η εικαστικός Λυδία Βενιέρη δεν χρησιμοποιεί καμβά ή ψηφίδες ή πέτρα. Τα μέσα έκφρασής της είναι σύγχρονα και εξαιρετικά δημιουργικά και το έργο της εμπεριέχει μια πρόσθετη διάσταση. Το συνολικό αποτέλεσμα είναι μια ζωηρή, έντονη ενίσχυση της δυναμικής εικονογραφίας του Βύρωνα μέσα από τον ιδιαίτερο φακό της.

Το Arirang είναι ένα λαϊκό κορεατικό τραγούδι, μια ιστορία αγάπης με χιλιάδες παραλλαγές, που θεωρείται ύμνος της χώρας και εκτιμάται ότι μετράει 600 χρόνια ζωής. Αναγορεύτηκε μνημείο άυλης κληρονομιάς της UNESCO. Η έκθεση αποτυπώνει τους Μαζικούς Αγώνες οι οποίοι ενορχηστρώνουν το πολιτικό αφήγημα της Βόρειας Κορέας, με έμφαση στο Εργατικό Κόμμα και τις ένοπλες δυνάμεις, με συμβολισμούς συχνά δυσδιάκριτους στο δυτικό βλέμμα.
Τα τεράστια μωσαϊκά εικόνων που προκύπτουν προσφέρουν το συμβολικό, ιδεολογικό πλαίσιο, την ιστορία, την καθημερινότητα και τα επιτεύγματα του λαού συνιστώντας σκηνοθετημένη κρατική προπαγάνδα που εκτελείται από τους πολίτες.

Το πρότζεκτ στέκεται ως ένα συλλογικό πείραμα αναστοχασμού και μοιράσματος. Στόχο αποτελεί η αφήγηση μιας ιστορίας, μέσα από έναν συνδυασμό λέξεων και εικόνων, βασισμένη στον ανθρωπότυπο του Ζακ Κωστόπουλου και την κατοπτρικά κατασκευασμένη ντραγκ περσόνα της Zackie Oh. Επιδίωξη στάθηκε η δημιουργία ενός καλειδοσκοπίου ατομικοτήτων και κοινοτήτων που δεν χωρούν στα ασφυκτικά όρια της κανονικότητας. Το σύνολο του έργου ήταν αποτέλεσμα συλλογικής ζύμωσης, προβληματισμού και ανταλλαγής μεταξύ των τριών συντελεστών, με τον Ζακ Κωστόπουλο να συμμετέχει ενεργά στο πρότζεκτ με δικά του κείμενα.

Η σειρά πορτρέτων Chrysalis αναγνωρίζει και τιμά την ατομικότητα των ταυτοφυλικών και διεμφυλικών γυναικών που ζουν στην Ελλάδα ως πρόσφυγες όπως επίσης κι εκείνων που αναζητούν άσυλο. Με καταγωγή από διάφορες χώρες όπως η Συρία, το Ιράν, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, το Καμερούν και η Γκάνα, οι συμμετέχουσες ανεβαίνουν στη σκηνή και φωτογραφίζονται, φορώντας χρυσαφένιες ενδυμασίες φτιαγμένες από κουβέρτες διάσωσης. Τα πορτρέτα και τα συνοδευτικά κείμενα απεικονίζουν τη διαφορετική εμπειρία της κάθε γυναίκας και το μεταναστευτικό μονοπάτι που ακολούθησε, ενώ το σκηνικό τοποθετεί τη θαρραλέα έκφρασή της στην καρδιά της εικόνας. Η κάθε ενδυμασία είναι μοναδική και καθρεφτίζει το πνεύμα των γυναικών.

Το έργο Παράλληλη Κρίση είναι ένα δημιουργικό τεκμήριο που πραγματεύεται τους τρόπους με τους οποίους το μέσο της φωτογραφίας είναι ικανό να περιγράψει καταστροφική οικονομική κρίση έπληξε κοινωνικά και οικονομικά την Ελλάδα. Υποστηρίζει πως αυτό που πραγματικά καταγράφει η φωτογραφία στην Ελλάδα είναι μια συγκεκριμένη κατάσταση απάθειας: θέματα χωρίς δυνατότητα ανάπτυξης, η αναπηρία της ανεργίας, εγκλωβισμένοι μετανάστες, γειτονιές όπου βασιλεύουν η σιωπή και ο φόβος. Η Παράλληλη Κρίση είναι ένα έργο για τη σχέση μεταξύ μιας κοινωνικής κρίσης και μιας ακίνητης εικόνας (φωτογραφία).

Η έκθεση αποτυπώνει την σημερινή φυσιογνωμία του Ελαιώνα στα δυτικά του Δήμου Αθηναίων τον οποίο διαμορφώνουν βιομηχανίες, χώροι αποθήκευσης, ερειπωμένα κτίρια, χωματερές, μαζί με σποραδικές εστίες κατοίκησης τις οποίες κοσμούν ανθισμένες νερατζιές. Η Ρέα Παπαδοπούλου περιεργάζεται φωτογραφικά την περιοχή νύχτα, αναδεικνύοντας την ανάγκη της χλωρίδας να διεκδικήσει ζωτικό χώρο εκεί που η ανθρώπινη δραστηριότητα υποχωρεί. Επιπλέον, αποτυπώνει τοπία αινιγματικά όσο και περίπλοκα και αφουγκράζεται τον Ελαιώνα καθώς αυτός από αρχαίος ελαιώνας ταλαντεύεται σήμερα αμήχανα ανάμεσα σε μεταβιομηχανικό σκουπιδότοπο, στόχο φανταχτερών σχεδίων εμπορικής ανάπλασης και μαγικό τόπο.

Φωτογραφία: Κωνσταντίνος Τσακαλίδης